Herkese merhaba,
2014 yılında ara verdim çalışmalarıma. Neyle karşılaşacağımı çok iyi biliyordum aslında. Hayatım boyunca korktuğum bir şeydi bu. Ama yaptım işte. Neden diye sormayın bilmiyorum. Rahatına, üretmeye ve özgürlüğüne o kadar düşkün ben. Dünyanın ve ülkenin gidişatının son derece farkında olan ben. Çok zor bir karardı. Yaptım işte. Kötü mü oldu. Yok. İyi oldu. Mart ayında dört yaşını dolduracak. Üretime ara vereceğimi biliyordum elbette ama kolay olmadı. İlk kış her gece "bugün bir şey üretmedim" diyerek koydum başımı yastığa. İkinci kış "belki arada bir şey üretebilirim" dedim. Üçüncü kış ise "amaaan, hiç bir şey üretmeyeceğim" dedim. Ve rahatladım. İlk iki yazda restaurant işlettiğimi belirtmeden geçemeyeceğim. Kucağımda bebekle yemek pişirip, servis yapmak yorucu olsa da bir o kadar da keyifliydi. O da bir üretim belki ama ben takılarımı üretmek istiyordum. Geçen kış yaptığım ipek boyamaları saymıyordum çünkü gümüş takılarımı üretirken aldığım haz başka idi. Zaman geçti, işte o zaman geldi. Artık evde kurulu olan atölyem tekrar hayat buluyor. Çiziyorum, düşünüyorum hazırlanıyorum. Kolay değil koskoca üç yıl. Hem çok şey biriktirdim hem her şeyi sıfırladım. Heyecanla bekliyorum, neler yapacağım diye...
Son bir şey daha; bu zaman zarfında; boynunda yıllar öncesinden alınmış takısıyla gelen, "bir yıldır kulağımdan, boynumdan hiç çıkarmadım" diyen, "sizin üretimler çok farklı hadi artık başlayın" diyenler. Teşekkür ederim. :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder